لنز تله فوتو را باید در دسته ی پر کاربرد ترین لنزهایی دانست که در زمینه عکس اسنفاده می شوند؛ اما آنها چه فرقی با انواع مختلف لنز دوربین عکاسی دارند و چطور از این لنز ها برای گرفتن عکس های بهتر استفاده می شود ؟
لنز تله فوتو لنزیست که از ان برای بزرگ کردن اشیا و اشخاصی که در فاصله بسیار دور هستند استفاده می شود. برای آنکه یک لنز تله فوتو بزرگنمایی خوبی داشته باشد، باید فاصلهی کانونی اش بیشتر از لنزهای نرمال باشد. یک لنز نرمال دارنده فاصلهی کانونی بین ۴۰ تا ۵۸ میلیمتری در یک دوربین فولفریم می باشد، به این خاطر به لنزی که فاصلهی کانونی اش بیشتر از ۶۰ میلیمتر باشد، یک لنز تله فوتو می گویند.
مشخصات یک لنز تله فوتو
لنزهای تله فوتوی معمولی دارنده فاصلهی کانونی بین ۷۰ تا ۲۰۰ میلیمتر هستند. لنزهایی که فاصلهی کانونیشان بیش از ۳۰۰ میلیمتر باشد لنزهای سوپر تله فوتو گفته می شوند. در دوربینهایی که سنسورشان فولفریم نیست و کوچکتر هست، لنزی با فاصلهی کانونی بیشتر ۴۰ میلیمتر به لنزهای تله فوتو معروفند.
برترین فایده لنز تله فوتو این است که همانند یک تلسکوپ، کیس هایی را که در فواصل دوردست هستند را با بزرگنمایی نزدیکتر میکند. برای نمونه میتوان به مواردی جون فوتبالیست های یک زمین ، پرنده هایی که روی یک درخت نشسته یا سایر سوژه های دیگر اشاره کرد که گرفتن عکسشان توسط لنزهایی با فاصلهی کانونی معمولی، نتیجه ی چندان قابل قبولی را در پی ندارد. این نکته را در نظر گیرید که این نوع لنز ها میدان دید کوچکتری دارند.
برای آنکه بهترین تصویر ممکن را از سوژه مد نظر ثبت کنیم، باید در فاصله نسبتا خوبی از سوژه قرار گرفته باشیم. بطور مثال هنگام به کار گیری یک لنز تله فوتوی ۷۰ میلیمتری کانن یا برند های دیگر، باید بیشتر از ۴ متر از کیسی که سایزش تقربیا هم اندازه انسانی بالغ است، فاصله گرفت.
قیمت لنزهای تله فوتو
به صوت میانگین می توان گفت که گران تر از سایر لنز های هستند. در کل قیمت هر لنز طبیعتا به نوع و تعداد المنت هایی که در ان استفاده می شود بستگی دارد و آوازه برند نیز در این زمینه بی تاثیر نیست.